9B. Ik hou van twee mannen
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Bart en Jan
22 Maart 2018 | Frankrijk, Château-Porcien
Als we een tijdje stil voor ons uit hebben gestaard, vraagt ze: ‘En jouw verhaal Jan?’ Heeft het te maken met de man op de foto op je telefoon? Dat is mijn jongste zoon, degene die is overleden. Mag ik die foto nog eens zien? Ze bestudeert de foto, kijkt me aan en zegt: ‘Jullie lijken veel op elkaar.’
Deze foto heb ik genomen van een foto, die in onze slaapkamer hangt, vertel ik. Een aantal maanden geleden trok ik ‘s morgens het gordijn open en toen viel de zon precies op de foto. Dat zie je aan de kleur. Kijk, ik heb hier het origineel en ik haal een bidprentje uit m’n zak. Dat heb ik altijd bij me. Mag ik het openmaken? Ik knik.
Ze bestudeert de namen. Matthijs Joost Jan. Hé, hij heeft dezelfde naam als jij. Ik knik opnieuw. Oh, het is echt bijna 4 jaar geleden, nog één week. Ja.
Ik vertaal de woorden die in het bidprentje staan en die hem moeten omschrijven in het Frans en/of in het Engels: reizen, lief, natuur, sporten, helpen, familie, mooi, spelletjes, sneeuw, maken, diepgang, gevoelig, begaafd, ondernemen en buitenland en ik geef een verklaring bij de woorden. Is dat de naam van zijn vriendin, vraagt ze en kijkt me aan. Ja, zeg ik. Gelukkig blijft ze weg bij deze gevoelige plek. Ik vertel over z’n leven en dat van de andere kinderen.
Kom naast me zitten, zeg ik, dan laat ik je meer foto’s zien, ik heb er heel wat. Ik ga door de foto’s op m’n telefoon en vertel verhalen bij de mensen. Over Arnel en de kinderen, de kleinkinderen, mijn opa, m’n vader en moeder, over vrienden en vriendinnen. Jij bent heel trots op je kinderen. Ik lach: ja zeker!’
Als het een tijdje stil is, zegt ze: Jij voelt Matthijs ook altijd in de buurt hè! Ja, hij gaat overal met me naartoe. Ik stel me altijd voor dat hij op mijn linkerschouder zit, glimlach ik.
Het is niet toevallig, dat wij elkaar hier hebben ontmoet Jan, benadrukt ze nog een keer.
Deze foto heb ik genomen van een foto, die in onze slaapkamer hangt, vertel ik. Een aantal maanden geleden trok ik ‘s morgens het gordijn open en toen viel de zon precies op de foto. Dat zie je aan de kleur. Kijk, ik heb hier het origineel en ik haal een bidprentje uit m’n zak. Dat heb ik altijd bij me. Mag ik het openmaken? Ik knik.
Ze bestudeert de namen. Matthijs Joost Jan. Hé, hij heeft dezelfde naam als jij. Ik knik opnieuw. Oh, het is echt bijna 4 jaar geleden, nog één week. Ja.
Ik vertaal de woorden die in het bidprentje staan en die hem moeten omschrijven in het Frans en/of in het Engels: reizen, lief, natuur, sporten, helpen, familie, mooi, spelletjes, sneeuw, maken, diepgang, gevoelig, begaafd, ondernemen en buitenland en ik geef een verklaring bij de woorden. Is dat de naam van zijn vriendin, vraagt ze en kijkt me aan. Ja, zeg ik. Gelukkig blijft ze weg bij deze gevoelige plek. Ik vertel over z’n leven en dat van de andere kinderen.
Kom naast me zitten, zeg ik, dan laat ik je meer foto’s zien, ik heb er heel wat. Ik ga door de foto’s op m’n telefoon en vertel verhalen bij de mensen. Over Arnel en de kinderen, de kleinkinderen, mijn opa, m’n vader en moeder, over vrienden en vriendinnen. Jij bent heel trots op je kinderen. Ik lach: ja zeker!’
Als het een tijdje stil is, zegt ze: Jij voelt Matthijs ook altijd in de buurt hè! Ja, hij gaat overal met me naartoe. Ik stel me altijd voor dat hij op mijn linkerschouder zit, glimlach ik.
Het is niet toevallig, dat wij elkaar hier hebben ontmoet Jan, benadrukt ze nog een keer.
-
22 Maart 2018 - 16:45
Marja:
Mijn zoon is vandaag jarig. 21 jaar. Allard. Sterk door adel. Bescherming.
Een zoon is heel belangrijk. -
22 Maart 2018 - 20:50
B Lubbers:
Wat ben je toch een bijzonder mens. Prachtige ontmoetingen en bijzondere verhalen. Heel veel kracht, vriendschap, plezier en geluk gewenst. -
22 Maart 2018 - 22:08
Johan:
Close encounters of a certain kind!
Ik denk dat deze ontmoeting nooit op deze manier had plaatsgevonden als je niet alleen had gelopen.
“Als” en “als niet” heeft veel en/of grote gevolgen, maar dat weet je pas achteraf en op toeval zijn een aantal religies gebaseerd.
Is wel weer wat om een aantal kilometers over na te denken.
Ik hoop wel dat Matthijs niet al te zwaar is, anders loop je scheef.
Eigenlijk loop je dus niet alleen...
Had zij dat op een of andere manier gemerkt?
En het grootste deel moet nog!!!
Loop, beleef en schrijf ze,
Johan -
22 Maart 2018 - 22:54
Karin:
Het is zo stil in mij,
Ik heb nergens woorden voor... -
23 Maart 2018 - 19:44
Corry:
Wat een mooie ontmoetingen zo onverwachts
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
