23. De Po-vlakte
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart en Jan
25 Mei 2018 | Italië, Piacenza
De route door de Po-vlakte neemt 10 dagen in beslag en daarvan heb ik er nu 7 gehad. En ik kan zeggen dat het mij niet is tegen gevallen. Het is inderdaad zo plat als Nederland, maar dat is dan ook gelijk de enige overeenkomst. De Italianen hebben in dit gebied een prachtig stelsel van irrigatiekanalen opgezet, o.a. voor het verbouwen van (risotto-)rijst, en ik wandel grote delen van de route over landbouwpaden langs deze kanalen. Daarnaast kom ik regelmatig door mooie oude dorpjes waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Soms loop ik dan even een vaak eeuwenoude kerk binnen als deze open staat. Éénmaal ben ik hierbij aangesproken door een aardige vrouw die een stempel in mijn credenziale heeft gezet.
Hoewel ik geen kenner van bomen en planten ben kan ik zien dat deze hier ook nogal verschillen van die in Nederland. En alles staat prachtig in bloei, tot aan vijgenbomen toe. En dan is er nog het weer: het is wel warm, maar ook fijn om alle dagen, op één na, in korte broek en hemd/shirt te kunnen wandelen. De eerste dagen wandelde ik veel langs rechte paden door een open landschap, maar dat veranderde al snel in een gevarieerdere route met kronkelpaden en ook stukken bos. Bij rivieren wandelde ik ook regelmatig over een dijk.
Onderweg ben ik verschillende wandelaars tegen gekomen. Allereerst het Belgische echtpaar die al eerder zijn genoemd. Zij lieten echter merken liever alleen te wandelen. Ook heb ik twee avonden Giovanni ontmoet, een jonge Italiaan, die door wilde wandelen tot zijn woonplaats in de laars van Italië. Hij hield een dagboek bij op Facebook om Italië wat beter in het nieuws te brengen en was al geïnterviewd door een regionale radiozender.
De tweede avond dat ik hem ontmoette was in Vercelli, een mooie stad waar ik een dag ben gebleven in een leuke herberg voor pelgrims. Daar heb ik ook kennis gemaakt met Brigit, een Duitse vrouw die in Vercelli was begonnen met haar wandeling naar Rome.
Vier dagen later in Pavia kwam ik haar weer tegen. Zij wandelde op dat moment met twee Franse mannen. De volgende avond sliepen zij weer op hetzelfde adres als ik. ‘s Avonds hebben we gezellig met elkaar in een pizzeria gegeten en wandelervaringen met elkaar uitgewisseld. De Fransen bleken 74 en 75 jaar oud en één van hen wandelde met een karretje achter zich aan (Daar waren ze ook de Col du Grand Saint Bernard mee over gegaan, met miniski’s onder het karretje!). De volgende dag vertrokken de twee al om 6.00 uur om 36 km. te wandelen. Ze vroegen of ik mee wilde gaan, maar dat vond ik wat te ver voor één dag.
Eergisteren kwam ik Brigit voor de derde keer tegen, nu in het gezelschap van Mélanie, een jonge Belgische vrouw, die in Pavia aan de tocht was begonnen. Zij hebben die avond een heerlijke maaltijd met pasta klaar gemaakt, ook nog voor twee jonge Nederlanders die de Via Francigena in omgekeerde volgorde liepen. Deze konden ons wat vertellen over de komende dagen. Tijdens het eten kwam de burgemeester van het dorp ook nog even langs met een lekkere fles witte wijn!
Gisteren ben ik met Brigit en Mélanie naar Piacenza gewandeld. Onderweg zijn we daarbij de Po overgevaren met een pontje. Deze overtocht werd onderhouden door een aardige schipper met leuke verhalen en een mooi stempel in onze credenziale. De dames zijn nog een paar kilometer tot voorbij Piacenza gewandeld en ik ben daar gebleven om een dag te rusten, deze mooie stad te bekijken en o.a. ons blog bij te werken. Ik heb gisteren dus (voorlopig?) afscheid van hen genomen.
Hoewel ik geen kenner van bomen en planten ben kan ik zien dat deze hier ook nogal verschillen van die in Nederland. En alles staat prachtig in bloei, tot aan vijgenbomen toe. En dan is er nog het weer: het is wel warm, maar ook fijn om alle dagen, op één na, in korte broek en hemd/shirt te kunnen wandelen. De eerste dagen wandelde ik veel langs rechte paden door een open landschap, maar dat veranderde al snel in een gevarieerdere route met kronkelpaden en ook stukken bos. Bij rivieren wandelde ik ook regelmatig over een dijk.
Onderweg ben ik verschillende wandelaars tegen gekomen. Allereerst het Belgische echtpaar die al eerder zijn genoemd. Zij lieten echter merken liever alleen te wandelen. Ook heb ik twee avonden Giovanni ontmoet, een jonge Italiaan, die door wilde wandelen tot zijn woonplaats in de laars van Italië. Hij hield een dagboek bij op Facebook om Italië wat beter in het nieuws te brengen en was al geïnterviewd door een regionale radiozender.
De tweede avond dat ik hem ontmoette was in Vercelli, een mooie stad waar ik een dag ben gebleven in een leuke herberg voor pelgrims. Daar heb ik ook kennis gemaakt met Brigit, een Duitse vrouw die in Vercelli was begonnen met haar wandeling naar Rome.
Vier dagen later in Pavia kwam ik haar weer tegen. Zij wandelde op dat moment met twee Franse mannen. De volgende avond sliepen zij weer op hetzelfde adres als ik. ‘s Avonds hebben we gezellig met elkaar in een pizzeria gegeten en wandelervaringen met elkaar uitgewisseld. De Fransen bleken 74 en 75 jaar oud en één van hen wandelde met een karretje achter zich aan (Daar waren ze ook de Col du Grand Saint Bernard mee over gegaan, met miniski’s onder het karretje!). De volgende dag vertrokken de twee al om 6.00 uur om 36 km. te wandelen. Ze vroegen of ik mee wilde gaan, maar dat vond ik wat te ver voor één dag.
Eergisteren kwam ik Brigit voor de derde keer tegen, nu in het gezelschap van Mélanie, een jonge Belgische vrouw, die in Pavia aan de tocht was begonnen. Zij hebben die avond een heerlijke maaltijd met pasta klaar gemaakt, ook nog voor twee jonge Nederlanders die de Via Francigena in omgekeerde volgorde liepen. Deze konden ons wat vertellen over de komende dagen. Tijdens het eten kwam de burgemeester van het dorp ook nog even langs met een lekkere fles witte wijn!
Gisteren ben ik met Brigit en Mélanie naar Piacenza gewandeld. Onderweg zijn we daarbij de Po overgevaren met een pontje. Deze overtocht werd onderhouden door een aardige schipper met leuke verhalen en een mooi stempel in onze credenziale. De dames zijn nog een paar kilometer tot voorbij Piacenza gewandeld en ik ben daar gebleven om een dag te rusten, deze mooie stad te bekijken en o.a. ons blog bij te werken. Ik heb gisteren dus (voorlopig?) afscheid van hen genomen.
-
28 Mei 2018 - 10:27
Jean:
hallo Bart, wat leuk om je belevenissen te lezen. je geniet erg van de wandeling en doet ondertussen nog wat waterbouwkundige kennis op. veel wandelplezier verder. Groetjes Jean -
28 Mei 2018 - 11:17
Annie:
Leuk verslag! Je bent erg aan het genieten,hè. Zo’n stad bezichtigen lijkt me erg vermoeiend, mn als het warm is. Rust maar goed uit voor de volgende etappe van je wandeling! -
28 Mei 2018 - 14:35
Evelien:
Ha die Bart!
Wat fijn dat je zo geniet van de tocht. En leuk dat je zo veel gelijkgestemde zielen tegenkomt. Vooral nu je alleen loop. Ik hoorde van Jac. dat Jan zich morgen weer bij je aansluit. Veel plezier nog. Ik vind je maar een kanjer hoor! Liefs, Evelien -
28 Mei 2018 - 15:19
Jeanne:
Mooi verhaal Bart met mooie ontmoetingen. Fijn om ook een tijdje vlak te lopen lijkt me....en nu heb je ook de ervaring van alleen wandelen.
Veel succes nog. Liefs, Jeanne -
28 Mei 2018 - 16:19
Johan:
Hallo Bart,
Het is me wat 10 dagen op de po
vlakte.
Het is hier boven de 28 graden en 's nachts 15. Ik zie dat het daar 27 is, maar dat het 's nachts maar "afkoelt" naar 19 graden. Dat is wel erg warm voor 's nachts. Iets verder naar het zuiden wordt het nog warmer. Is dat op je slaapplekken te doen? Ik neem aan dat je 's avonds goed warme voeten hebt en ook voor de rest flink door de zon bent opgewarmd. Hebben ze met de bebouwing trucs om de warmte buiten te houden?
Groeten en veel plezier in het regeringsloze Italië. Wat een land, maar wel mooi,
Johan -
29 Mei 2018 - 11:09
Margreet:
Hoi Bart, erg leuk om jouw belevenissen te lezen! Weer een ervaring rijker door 14 dagen alleen te wandelen!!
Hopelijk komen jullie de laatste maand zonder hindernissen door! Wandelplezier en succes gewenst, liefs Margreet. -
31 Mei 2018 - 17:27
Saskia:
Hallo Bart,
Het plezier spat je dagboek uit! Fijn dat je het zo naar je zin hebt en dat het lopen goed gaat. En wat een prachtige foto's!
Geniet vooral verder van je tocht. Liefs, Saskia -
01 Juni 2018 - 17:42
Bert Smit:
Wat een goed verslag Bart.
Heerlijk om te lezen dat je het zo goed kan vinden met jezelf.
Ik kijk uit naar augustus!
Knuffel Bert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
